คอลัมน์ “รู้จริง ถิ่นเฮา”
โดย “น้องดอกคูน”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูณ และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว………….        

มูลนิธิบอยส์ทาวน์ ประเทศไทย  ดูแล บ้านบอยส์ทาวน์ ตั้งแต่ปี 2532 เป็นบ้านพัก ที่เปิดโอกาสเด็กชาย วัยจบชั้นประถมปีที่ 6 มาพักอาศัย เพื่อไปเรียนหนังสือ  ในโรงเรียน 2 แห่ง รัศมีการเดินทาง ราว 3 กิโลเมตร คือ โรงเรียนน้ำพองศึกษา และ โรงเรียนชุมชนบ้านหนองกุง

ตลอด กว่า 33 ปี ที่ผ่านมา มีเด็กชาย เข้ามาพัก-เรียนหนังสือ  แบบไม่มีค่าใช้จ่าย โดยมูลนิธิฯ เป็นผู้ดูแล ตลอด 6 ปี คือ มัธยม 1-6  จำนวนราว กว่า 500 คน อันเป็นบันไดสำคัญที่จะทอดโอกาสให้พวกเขาได้ไปต่อ และเป็นการวางอนาคต อาชีพ ในวันที่พวกเขาเติบใหญ่

ตัวอย่างของคนดี ใฝ่ดี ขยัน พลิกโชคชะตา ของ พวกเขาที่เลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะ ฝันได้ และเดินตามฝัน อย่างทรนง….

อาจารย์ไก่-ศราวุฒิ  โภคา วัย 33 ผู้ช่วยคณบดี ฝ่ายกิจกรรมนักศึกษา คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี เคยเป็นเยาวชนแห่งบ้านบอยส์ทาวน์  (อีกคน) ที่เดินตามฝัน จนถึงเป้าหมาย

เป็นชาวอำเภอบ้านเขว้า จังหวัดชัยภูมิ  มีน้องสาวหนึ่งคน บิดา มารดา ทำไร่ ทำนา เด็กชายเรียนหนังสือ ที่โรงเรียนในชุมชน วันหนึ่ง ได้ยินรุ่นพี่ พูดถึงบ้านบอยส์ทาวน์ เป็นตัวอย่างที่ดี ตัดสินใจทันทีว่า จะขอไปอยู่บ้านนี้ แบบสมัครใจ โดยมี “อาจารย์พ่อ” เดินทางจากขอนแก่น มาสัมภาษณ์และเยี่ยมบ้าน ก่อนที่จะรับเขา เดินเท้าเข้าบ้านหลังนี้

มีความสุข ตลอด 6 ปี  (2546-2551)  ที่ใช้ชีวิตที่บ้านบอยส์เทาวน์ ได้ฝึกทักษะการใช้ชีวิต  เข้าใจชีวิตเกินวัย เพราะต้องดูแลตัวเอง  ไม่เป็นภาระใคร ชีวิตจึงแกร่งขึ้น โดยธรรมชาติ

สนใจ เรื่องกีฬา จึงวางเป้าหมายที่จะเรียนต่อระดับอุดมศึกษา เล็งเรื่อง “วิทยาศาสตร์การกีฬา” ทำคะแนน เต้นฟุตเวิคล์ รอสอบชิงทุน ก็สอบได้รับทุนสมใจ เป็นทุนเรียนระดับปริญญาตรี ตลอด 4 ปี เต็ม ที่คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  ชื่อ ทุน “จุฬาชนบท” ดูแลค่าเทอม ค่าที่พัก และมีค่าขนม เดือนละ 4,000 บาท ต่อเดือน ตลอด 4 ปี จนจบปริญญาตรี

มีโอกาสฝึกงานสอนที่ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา  จึงพบโอกาสเรียนต่อปริญญาโท ที่คณะครุศาสตร์ จุฬาฯ สาขา พละศึกษา

สอนหนังสือ แห่งแรกของชีวิตครู ที่  “พระนครเหนือ”  ราว 1 ปี เศษๆ และผลสอบเป็นพนักงานของมหาวิทยาลัย ออกแล้ว จึงย้ายมาสอนและตั้งรกราก ออกเรือนที่ อุบลราชธานี ปีนี้-ย่างเข้าปีที่ 8  สอนหนังสือ 4 ปี และท่านคณบดี เห็นหน่วยก้านที่ ไปช่วยนักศึกษา ทำกิจกรรม จึงเอ่ยปากชวนไปร่วมงาน ในตำแหน่งปัจจุบัน  เข้าปีที่ 4 สำหรับตำแหน่งงานบริหาร

คิดถึง บ้านบอยส์ทาวน์ ในทุกห้วงเวลา มีวันนี้ มีอนาคตได้ เพราะบ้านหลังนี้ …มีนักกิจกรรมนักศึกษา กว่า 10 คน  จากเมืองอุบลฯ มาศึกษาดูงาน ที่ มหาวิทยาลัยขอนแก่น จึงไม่รีรอที่จะพาพี่ๆ มาแวะเยี่ยมน้องๆ ที่บ้านหลังนี้ด้วย เด็กๆได้มีโอกาส แลกเปลี่ยนมุมคิดกัน พวกเขาจะสื่อสารถึงกันได้ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ  ไปกันต่อ แบบมั่นใจ…

ขอบคุณบ้านหลังนี้…ขอบคุณที่แวะมา  เขาเป็นคนดี (อีกคน) ที่บ้านบอยส์ทาวน์ ภาคภูมิใจ มาพร้อมกับการมาเติมกำลังใจ  บางวลี อาจช่วยสร้างพลังมหาศาล ให้น้องๆรุ่นหลัง  เรื่องเหลือเชื่อ ย่อมเกิดขึ้นได้ เสมอ….สู้สู้…

บันทึกช่วยจำ : อาจารย์ไก่ กำลังเรียนระดับปริญญาเอก อีก 3 ปี ข้างหน้า เมืองไทย จะมี ดอกเตอร์ เพิ่มขึ้นอีก 1 คน