“ปะจัน ”  โดย  “เขี้ยวจัน ”
ปีที่ 3 : ตามที่ใจสั่งมา……..

ที่นี่….ไม่ใช่คอลัมน์ร้องทุกข์ แต่เป็น การสังคมอุดมปัญญา ลุกขึ้นมา “ทวงสิทธิ” ของการเป็นพลเมืองผู้ตื่นรู้   เจ้าของคะแนนเสียงที่เลือก”ตัวแทน”  ในทุกระดับ ของการปกครองส่วนท้องถิ่น   และการบริหารบ้านเมือง ด้วยข้าราชการ “ตัวแทน” จากส่วนกลาง ทุกกระทรวง ทบวง กรม [ หน้ารวมบทความ ปะจัน]

โลกไร้พรมแดน ทั่วโลกข้อมูลทะลุทะลวงถึงกัน เพียงพริบตา ตัวอย่างดีๆ มีให้เห็น และมีให้ทำมากมาย ผิดแต่ว่า นักการเมืองไทย กลับหูทวนลม

ผู้นำบางประเทศ เดินทางโดยโลว์คอสแอร์ไลน์ นักการเมืองไทยต้องบินเฟิร์สคลาส

ผู้นำบางประเทศลุกขึ้นมาปกป้องพลเมืองของตัวเองทันที ที่ได้รับภัย นักการเมืองไทยรีรอ อ้างมิตรภาพระหว่างประเทศ ทหารที่ชายแดนพลีชีพเพื่อชาติ กลับนิ่งเฉย

ข่าวชิ้นเล็ก ที่ส่งต่อกันมาในโลกออนไลน์ ประเทศ “สวีเดน” นักการเมืองหลายคนชอบจีบปากนำมาอ้างว่าเป็นต้นแบบประชาธิปไตย เมื่อหันกลับไปดูความเป็นอยู่ เรื่องค่าตอบแทนของพวกเขาแล้ว พบว่า มีเงินเดือน เพียงก้อนเดียว ตลอดวาระของการดำรงตำแหน่ง 4 ปี ไม่มีเงินบำนาญ สบายเชิฟ เชิฟ อย่างนักการเมืองไทย กาแฟ อาหารต้องซื้อกินเอง ไม่มีเลขา ไม่มีที่ปรึกษา ไม่มีเอกสิทธิคุ้มครอง ทำผิด ติดคุก ขาดประชุมเกิน 60% ของเวลาทำงาน ต้องคืนเงินเดือน เดินทางด้วยค่าโดยสารชั้นประหยัด นักการเมืองไทย บินฟรี…. ทีแบบนี้ไม่เห็นหยิบมาเป็นตัวอย่าง ปฏิบัติกันบ้าง

หันไปมองค่าอาหาร ของนักการเมืองไทย สส. และ สว. จัดสรรไว้ 2,500 บาท ต่อหัว ต่อวัน

นักเรียนไทย แบ่งตามขนาดโรงเรียน นักเรียนมาก ยิ่งได้รับเงินต่อหัวน้อยลง เพดานคือ นักเรียน 121 คน ขั้นไป ได้รับ 22 บาท ต่อคนต่อวัน— ฟังไม่ผิด เขียนไม่ผิด -ยี่สิบสองบาท- จริงๆ

นักการเมือง อาจมีข้อถกแถลงว่า พวกเขามีค่าใช้จ่าย งานสังคม มากมายจริงๆ อย่างงานศพ งานบวช งานแต่ง เหล่านั้น ล้วนจำเป็นกับการรักษาฐานเสียง ต้อหมั่นไปให้ชาวบ้านเห็นหน้า นี่ไง “คนดี” ของชาวบ้าน แต่บนเวทีของการทำงานเชิงนโยบาย หากมองเห็นประโยชน์ส่วนรวมเป็นที่ตั้ง เมืองไทยไปโลด ไปแล้ว….

ยังมีอีกหลายเรื่องราว แห่งความจริงอันเจ็บปวดของสังคมไทย ความไม่เท่าเทียม ความแตกต่างเป็นที่ยอมรับได้ ตามบริบท บทบาทของแต่ละตัวตน องค์กร แต่หากมีฐานมั่นแห่งการแบ่งปันของคนในสังคม ที่คนตัวเล็ก ตัวน้อย กลุ่มเปราะบาง จะได้รับการดูแล ย่อมมีส่วนช่วยลดช่องว่างความเหลื่อมล้ำ ให้โลกใบนี้ได้…