คอลัมน์ “ รู้จริง ถิ่นเฮา”
โดย “น้องดอกคูน”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูณ และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว………….     

       พวกเราต้องใช้ชีวิต อยู่กับ โควิด-19 ให้ได้ ใช่ไหม… หากทุกคนเข้าใจ เราจะมีความทุกข์ ความกังวลใจลดลง แปลความว่า ความสุข จะเพิ่มขึ้น ใช่ไหม….

       กักตัว หยุดเชื้อเพื่อชาติ เราทำกันมาแล้ว ช่วงปี 2563 พอปีรุ่งขึ้น โควิด-19 มาอีกรอบ คราวนี้ รู้กันดีว่าต้องหยุดกันยาว ไม่เพียงคนทำงาน คราวนี้ รวมทั้งลูกหลาน ตามสถาบันการศึกษา

       การเรียนออนไลน์ของ เด็กๆ ของเรา จึงติดๆขัดๆ เห็นใจบรรดาคุณครู คณาจารย์ ที่ต้องปรับตัว สอนหน้าจอ หลอกล่อเด็กๆ ให้อยู่กับครู นะ ..นะ  แต่สิ่งเร้า รอบตัว อาจทำเด็กๆ ว๊อกแว๊ก ตามประสา วัยซน วันรุ่น

       ความห่วงใย เยาวชน อนาคตของชาติ ในวันพรุ่งนี้ คือ ความกังวลใจว่า เด็กอาจจะหลุดออกจากระบบการศึกษา พวกเราจะช่วยกันอย่างไร….

       มีเรื่องมาเล่า…เรื่องการเรียนของเด็กๆ เมื่อมีปัญหา ใหญ่อย่างพวกเราควรต้องเข้าไปดูแลเด็กๆ กันนะ

*************

       โครงการ ส่งเสริมและพัฒนาการพูด อ่าน เขียนภาษาไทย ระดับจังหวัดขอนแก่น  เพื่อสนองพระราชดำริสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี องค์อุปนายิกา ผู้อำนวยการสภากาชาดไทย   เป็นการช่วยแก้ไขปัญหาเด็กนักเรียนชั้นประถมปีศึกษาปีที่ 1-6  ในถิ่นทุรกันดาร ที่อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ ให้มีพัฒนาการเพิ่มเติมจากห้องเรียน สามารถอ่านออกเขียนได้  โดยมีการมอบถุงยังชีพเพื่อ การศึกษา เป็นเครื่องมือ ช่วยให้คุณครู สอนเด็กๆ สนุกสนาน ตามวัยของพวกเขา

       หนึ่งในหน้ารายงาน ของนักเรียน ชั้น ประถมศึกษาปีที่ 1-3 (ปีการศึกษา 2563) ของโรงเรียนสนามบิน  จังหวัดขอนแก่น-บ้านเฮา มีจำนวน นักเรียนที่ไม่ผ่านการวัดและประเมินผล ความสามารถในการ พูด อ่าน เขียนภาษาไทย  จำนวน 21 คน บราร ให้ข้อมูลว่า เป็นโรงเรียนที่เปิดโอกาสให้ผู้ปกครอง ในทุกอาชีพ ส่งบุตรหลาน เข้ามาเรียนได้ ทุกอาชีพ จึงมีความหลายหลาก ของเด็กๆ ตามเศรษฐสถานะ ของผู้ปกครอง เช่นกัน

       หลายอาการ “ใจ“ มารวมกัน ใช่ไหม ตกใจ…ประหลาดใจ…กังวลใจ….ทำใจเย็นๆ นะ งานนี้ เหล่ากาชาดจังหวัดขอนแก่น นำคณะ เข้าพบปะคณาจารย์มาแล้ว เพื่อแสวงหาแนวทาง ในการช่วยกัน

       คุย หารือ จนตกผลึกแนวคิด และลงมือทำร่วมกันว่า ขอครูอาสาสมัคร จำนวน 21 คน มาประกบ สอน เด็กๆ 21 คน แบบ “หนึ่ง ต่อ หนึ่ง“ โดยมีทีมพี่เลี้ยงอีกคณะใหญ่ ช่วยกำลังใจ และสนับสนุน รวมทั้ง ปกครอง ก็มีส่วนสำคัญ ในการดูแลบุตรหลาน ด้วยเช่นกัน

       กำหนดเวลา  เป็นสเต็ปกันไว้ สัก 3 เดือน จากนี้ คือ 25 พย 2564  พวกเราจะพาเด็กๆทั้ง 21 คนนี้ ผ่านเกณฑ์ ให้จงได้ ถือว่าเป็นความท้าทาย ต่อวิชาชีพครู และผู้ใหญ่ อีกหลายคน โล่งใจ…..

       โปรดติดตาม ในตอน ต่อไป สัญญากันไว้ว่า จะนำมาเล่าสู่กันฟัง นะ..นะ

       หันกลับมา รู้จัก โรงเรียนสนามบิน กันหน่อยนะ

       โรงเรียนสนามบิน เป็นโรงเรียน ขนาดใหญ่พิเศษ ชื่อเดิม คือ “โรงเรียนสตรีเมืองพระลับ“ ก่อตั้งเมื่อปี  2463  ( อายุ 101 ปี)  โอวววว…..   เก่าแก่ กว่า 2-3 ชั่วอายุคน…เป็นโรงเรียนในเมือง ที่คนเมืองนิยมส่งลูกหลาน เข้าเรียน  รวมทั้ง คุณๆ อีกหลายคน อาจเป็นศิษย์เก่า ที่นี่ ด้วยนะ ใช่ไหม …..

       ตั้งอยู่ ที่ ถนนประชาสโมสร อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น  นักเรียน 2,962 คน ครู 111 คน ครูและลูกจ้าง 170 คน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ

       ชีวิต ที่ต้องอยู่กับ โควิด-19  มาช่วยกันนะ  เมื่อ โรงเรียนเงียบเหงา เรามา “ทำบ้าน เป็น โรงเรียน“  กันเถอะ…

…………………………………………………………………………………………………..