คอลัมน์ “ รู้จริง ถิ่นเฮา”
โดย “น้องดอกคูน”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูณ และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว………….     

     “ นกต้องมีขน  คนต้องมีเพื่อน “  เวลามักจะผ่านหน้าเราไปด้วยความรวดเร็วเสมอ โดยเฉพาะเวลาแห่งความสุข และมักจะอยู่กับเราไม่นาน….จริงไหม….

        เวลาหลังเกษียณ เพิ่งผ่านมาราวสองสัปดาห์  ถามตัวเอง กันยังว่า เหงาไหม…มาคุยกันเบาๆ…..

        มะ….ชวนมาทบทวนความหลังกันหน่อยนะ  ทบทวน เรื่อง “เพื่อน“ กับเวลาที่ผ่านมา…ตรองดูว่าเพื่อนแต่ละคน ใช่คน คนนั้นไหม…..

        เพื่อนคน 1 : เป็นความผูกพัน ทางใจ ที่แค่ได้คิดถึง ก็สุขใจ ดวงหน้า ดวงตา ลอยมาอยู่เบื้องหน้า ดูซิ….มีความสุขนะ

        เพื่อนคน 2 : ทุกครั้งที่เสียง กรี๊งงง….โทรศัพท์ดังขึ้น และดีใจทุกครั้ง ที่เป็นเพื่อนคนนี้ โทร.มา  อารมณ์ดีใจ รอยยิ้ม ย่อมทำให้จิตแจ่มใส

        เพื่อนคน 3 : เคยไหม ที่เมื่อวันนัดเจอ เมื่อเจอกัน อารมดีใจ จะตรงรี่ เข้าหาเพื่อนคนนั้น และดีใจ ที่นัดเจอกัน

        เพื่อนคน 4 : การรอคอย บางครั้ง กับบางคน มันคือ ความทรมาน การตั้งตา นับวันนัดเจอ และรอนัดเจอเร็ววันขึ้น มีค่ายิ่ง

        เพื่อนคน 5 : เคยไหม อาการแบบนี้ ดีใจจากข้างใน คือ แบบปลื้มๆ

        เพื่อนคน 6 : เมื่อเจอกัน ขยันที่จะนำ เรื่องดี ดี เล่าสู่กันฟัง เพื่อนแบบนี้ ควรมีไว้หลายๆคน

        เพื่อนคน 7 : เป็นเพื่อนกัน รู้จักกัน อยู่กัน แต่เวลาโบยบินผ่านไปเร็ว

        เพื่อนคน 8 : พบเพื่อเจอ เจอเพื่อจาก จากเพื่อเจอ ไหม แต่ ยามลา ใจหาย ใจวูบๆ

        เพื่อนคน 9 : เจอกันครั้งใด ประทับใจกับคำพูด คำจา และเรื่องราวที่ได้ยิน ก็รู้สึกดี

        เพื่อนคน 10 : เพื่อนกัน เพื่อน คือ เพื่อน  ไม่ว่าจะยศใด ตำแหน่ง เจอกัน ถอดหัวโขน คุยกันฉันท์เพื่อน สบายใจ

        เพื่อนคน 11 : ชีวิตหลังเกษียณ เหมือนวัยเด็ก ที่กลับมามีอิสระ ใช้ชีวิตบั้นปลาย ที่กลายเป็นวงจรสุดท้าย ม้วนประสบการณ์ ที่ประทับใจ สมหวัง ผิดหวัง ไว้เป็นตำนาน

        คุณละ เคยพบเจอ เพื่อน ทั้ง 11 คน นี้บ้างไหมล่ะ….

# โควิด-19 กี่รอบ กี่รอบ

เราจะรอด ไปด้วยกัน