มมท.ขก. เยือน มมท.ชบ. : ตอน ---ปิดทริป อิ่มใจ ซีรี่ย์ 4/4
คอลัมน์ “รู้จริง ถิ่นเฮา”
โดย “น้องดอกคูน”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูณ และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว…………. พบเรื่องใหม่ทุกวันอังคาร และวันพฤหัสบดี
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
จากนี้ไป นับนิ้วเป็น เรื่องเล่า ขนาด 4 ตอน ที่จะขอนำผู้อ่าน แฟนคลับทุกท่าน จูงมือไปเที่ยวด้วยกัน กับ กลุ่มสมาชิกแม่บ้านมหาดไทยจังหวัดขอนแก่น ที่เดินทางไปศึกษาดูงาน เยี่ยมเยือนสมาชิกแม่บ้านมหาดไทยจังหวัดชลบุรี ตั้งชื่อกิจกรรม แบบฟังแล้วต้องอมยิ้ม “…จากปลาร้า…ถึง ปลาทะเล….”
บางจุด บางกลุ่ม บางชุมชน น่าสนใจ จึงขอนำมาฝาก ชาวนครขอนแก่น และชาวโลก ให้รับทราบกันทั่วกัน อ่านมาก รู้มาก ประสบการณ์ตรงจะช่วยให้ เข้าถึง เข้าใจ นำมาประยุกต์ใช้ หมายถึง ปรับให้เข้ากับสังคม ชุมชน ของตัวเอง เพราะเรื่องเดียวกัน อาจไม่สามารถใช้กับคน ทุกคน ทุกกลุ่มได้ แต่ที่สำคัญ ทุกคนเดินไปยังเป้าหมาย ต่างวิธีการ แต่ …แตะเส้นชัยของตัวเองได้เหมือนๆกัน
บ้านเฮา…ไม่มีทะเล… ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน สักครั้ง เที่ยวทั่วไทย ไทยเท่….
ปิดทริป อิ่มใจ
ติดตามกันมาถึง ตอนที่ 4 ซึ่งเป็นตอนสุดท้ายของซี่รี่ย์ จากปลาร้า…ถึง…ปลาทะเล คณะของแม่บ้านมหาดไทย จังหวัดขอนแก่น ไปเยี่ยมเยือน ศึกษาดูงานแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับ คณะแม่บ้านมหาดไทย จังหวัดชลบุรี
อาจเป็นครั้งแรก หรืออาจไม่ใช่ ที่มีกิจกรรม เช่นนี้ แต่สิ่งที่ เป็นมรรคผล คือ การเรียนรู้ซึ่งกันและกันของสมาชิก ในคณะด้วยกันเอง และเชื่อมเครือข่าย ระหว่างจังหวัด เป็นการทำงานข้ามภาค เติมในสิ่งที่มี-ไม่มี ด้วยกัน
“กองกำลังหลังบ้าน” เป็นกำลังสำคัญของการทำงานของบุรุษ เป็นการแบ่งกันทำ ของซีกส่วนต่างๆในสังคม ที่จะช่วยกันพัฒนาบ้านเมือง ชายถนัดบางเรื่อง หญิงถนัดบางเรื่อง เมื่อผนึกกำลัง จึงกลายเป็น “พลัง” ที่ขยายขนาด สมกับที่สังคมคาดหวัง…
“ปลาร้า” เป็นการถนอมอาหาร เป็นสินค้าพื้นบ้านของชาวอีสานบ้านเฮา ผลิตจากปลาน้ำจืด ให้อร่อยต้องเป็น ปลาตะเพียน แต่ที่สำคัญต้องปรุงสุก อย่ากินดิบ เด็ดขาด-โรคพยาธิใบไม้ตับจะมาถึงตัว บัดนี้ คนกรุง ไม่รังเกียจ กลิ่นปลาร้า ปลาแดก อีกต่อไปแล้วนะ ถามหา “ส้มตำปลาร้า” ว่าแซ่บ นัว..คักอีหลี เด้อ….
“ปลาทะเล” นิยมนำมาทำปลาเค็ม ทำน้ำปลา ทะเลอ่าวไทย คลื่นลมไม่แรง เรือหาปลาประมงพื้นบ้าน ยังออกทำมาหากินในท้องทะเลได้ ไม่ต่างจากชาวอีสาน เดินออกหากบ เขียด ตามท้องนา
ความแตก บนความเหมือน เรื่องของปากท้อง ที่ต้องกินอิ่ม นอนอุ่น เพียงต่างวิถีชีวิต ท้องนา-ท้องทะเล จึงเป็นเสน่ห์ของตัวตน แต่ละท้องถิ่น ที่นำมาแลกเปลี่ยนกันได้ บนฐานความสุขเดียวกัน
ขอปิดทริป แห่งความสุข ด้วยการเล่าเรื่อง จากภาพ ที่แทนวลี นับร้อยพันคำ…และรอคอยการมาเยือน ของ ทีมคณะแม่บ้านมหาดไทย จังหวัดชลบุรี แบบใจจดจ่อ…จะพาร้อง ฟังหมอลำ..ทั้งคืน เชียวล่ะ…….
แทคทีม ของทั้งสองคณะ แม่บ้านมหาดไทยจังหวัดขอนแก่น และ แม่บ้านมหาดไทยจังหวัดชลบุรี
กิจกรรม แสดงพลัง สามัคคี เชื่อมไมตรี
ประธานแม่บ้านมหาดไทย จังหวัดชลบุรี รับผ้าซิ่นลาย “ แคนแก่นคูณ” ลายผ้าประจำจังหวัดขอนแก่น เป็นของที่ระลึก-ให้นึกถึงกัน
บ้านพักรับรอง-ของราชวงศ์จักรี หลังน่ารัก บนเกาะสีชัง-ชัง แต่ชื่อ นะจ๊ะ……
โรงงานผลิตน้ำปลา สูตรเก่าแก่กว่า 60 ปี ของชลบุรี ใช้ปลากะตัก หมักนาน 1 ปี เป็นน้ำปลาดี มีคุณภาพ
โรงงานผลิต กระเป๋าสตรี จากหนังจรเข้ ฝีมือคนไทย คุณภาพส่งออก ให้แบรนด์ดังระดับโลก
ปลาร้า ของฝากจากนครขอนแก่น มอบให้ ถูกอีหลี…..
ครกหิน “อ่างศิลา” มีชื่อเสียงมาก ครั้งหนึ่งว่ากันว่า ใช้เป็นของที่จำนำได้ด้วย ของแท้ ให้ดูที่ มีหมุด เป็นตุ่ม คล้ายหู สองข้าง นะ
ศาลเจ้า เป็นที่เคารพบูชา เนื้อที่กว่า 40 ไร่ มีมังกร ราว 2,000 ตัว
การแสดงโชว์ ให้อาหารปลาทะเล ในตู้ขนาดใหญ่ ที่บางแสน เด็กๆชอบ ผู้ใหญ่ ก็ชอบเช่นกัน
“หมึกแดดดียว” อาหารพื้นถิ่นของชาวเล ต้องชิม เมื่อมาถึงถิ่นนี้
ร้านกาแฟ ริมชายทะเล บรรยากาศดี จิบกาแฟ คละเคล้า สายลมเย็น
