กระดาษและกลิ่นหมึก@ ขอนแก่น
26 กรกฎาคม 61 09:23:44
คอลัมน์ “รู้จริง ถิ่นเฮา”
โดย “น้องดอกคูน”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูณ และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว…………. พบเรื่องใหม่ทุกวันอังคาร และวันพฤหัสบดี
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
เมื่อโลกดิจิตอล เดินทางมาถึง และอาจมาเร็วกว่ากำหนด ทุกอย่างจึงเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ดูอย่างโลกของสื่อซิ… ถามตัวเองไหมว่า วันนี้คุณดูทีวี วันละกี่ชั่วโมง ดูข่าว ดูละคร เปิดทีวีไหม หรือรับข่าวสารกันทางไหนบ้าง…..
เทคโนโลยี ทำให้ทุกอย่างรวดเร็วเพียงปลายนิ้ว สมาร์ทโฟนหรือมือถือฉลาดๆเพียงเครื่องเดียว โลกทั้งใบ อยู่ในมือคุณ….
ข่าวการปิดตัวของนิตยสารหลายหัว หลายปก หลายคนใจหายวาบ… แฟนคลับคิดถึง นักเขียนมือฉมัง เพลาผลงานลง แต่อาจเกิดนักเขียนหน้าใหม่เชิงประสบการณ์ เรื่องแปล นวนิยายขายดี โด่งดังติดกันทั้งเมือง คงหมดยุค
สื่อสิ่งพิมพ์รายวันหลายหัวปิดตัว โรงพิมพ์งานหดหาย แม้กระทั่งการพิมพ์ปฏิทินประจำปีก็ลดลง ฤายุคกระดาษจะเดินสู่หนทางแคบตีบ บีบตัวและล่มสลายไป เฉกเช่นกับยุคของการเดินทงสู่ยุคไร้เงินตรา ไม่มีธนบัตร ไม่มีบัตรเครดิต ไม่มีตู้เอทีเอ็ม ไม่มีสกุลเงินตรา มีเพียงปลายนิ้วสั่งการบนจอมือถือเท่านั้น…
ฟังแล้วอาจเศร้า เหงา อ้างว้าง คิดถึงถวิลวันก่อนเก่า การอ่านด้วยสายตา นิ้วที่สัมผัสแผ่นกระดาษ เสี่ยงคลี่.. อ่านที่ละบรรทัด พลิก ตลบ จมูกสูดกลิ่นอ่อนๆของหมึกพิมพ์ เป็นเสน่ห์ที่หนอนหนังสือวางไม่ลง
แผงขายหนังสือน้อยลง เพราะขายได้น้อย จึงหันไปทำอาชีพอื่น การอ่านมักหันเหทิศทางไปทางการอ่านหน้าจอ ทั้งจากจอคอมพิวเตอร์ จอมือถือ
ท่ามกลางคลื่นลมหนาวเหน็บ ยังมีแสงริบหรี่ให้พออบอุ่นและมีความหวัง ใครหลายคนอาจคิดถึงร้านหนังสือ คิดถึงนิยายเล่มโปรด อ่านหลายหนก็ยังไม่รู้เบื่อ ในขอนแก่น ยังมีอยู่บ้างไหม…
มี…มี… ร้านให้เช่าหนังสือ ชื่อ “P.S. ปันปัน” ตั้งอยู่ที่ถนนหน้าเมือง มีหนังสือนับหมื่นเล่ม ชุดการ์ตูน นิยายชุด อย่างเพชรพระอุมา สามก๊ก เรื่องแปล ทันสมัยอย่างนิยายแปลจากภาษาจีน และอื่นๆ มากมายจริงๆ ก่อนหน้าเราอาจรู้สึกเป็นเรื่องธรรมดา ของร้านหนังสือ แต่วันนี้ ยังมีร้านแบบนี้อยู่ ย่อมไม่ธรรมดา
ร้าน P.S. ปันปัน เป็นอาคารพาณิชย์ชั้นเดียว ที่ถนนหน้าเมือง หาไม่ยากเจ้าของร้าน เล่าด้วยเสียงที่มีความสุข ว่า ตัวเองและลูกสาวเป็นคนชอบอ่านหนังสือ จึงชอบจูงมือกันมาร้านนี้บ่อยๆ พอเจ้าของเดิมจะเลิกกิจการ จึงเอ่ยปากถามแม่ลูกคู่นี้ว่า สนใจจะทำร้านต่อไหม เพราะมั่นใจว่า เป็นคนรักหนังสือเหมือนกัน น่าจะรับมือ ต่อไม้กันได้
คนรักการอ่าน จึงกลายเจ้าของร้านคนใหม่ รู้กันว่าไม่ใช่ธุรกิจที่จะทำกำไรได้มากมาย พอเลี้ยงตัว เลี้ยงร้านได้ มีกลุ่มลูกค้าประจำ อย่าง ครู หมอ พยาบาล แม่บ้าน เซลล์แมน นักเรียน นักศึกษา และเพื่อนบ้านร้านค้าใกล้เคียง พอได้คุยกัน มีหนังสือใหม่ๆ มาเข้าร้านก็บอกกัน
ค่าเช่า คิดเป็นอัตรา 10 % ของราคาปก ให้เวลาอ่านสามวัน คนอ่านมีความสุข เจ้าของร้านก็มีความสุข ร้านนี้… เต็มไปด้วยความสุข รักคนอ่านจริงๆ….
ความสุขแบบนี้ ยากจะอธิบาย….กลิ่นหมึก และเสียงพลิกกระดาษ กวาดสายตาบรรทัดแล้ว บรรทัดเล่า…. อ่านจบเล่มแบบเพลิน ไม่รู้ตัว…….
หนังสือ นับหมื่นเล่ม รอคนรักการอ่าน มาหยิบ
นวนิยาย เรื่องแปล น่าอ่านทุกเล่ม
